Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

OΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΣΧΟΛΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ μας απαντησε σε ερωτημα μας:

OΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΣΧΟΛΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ μας απαντησε σε ερωτημα μας:



Τό καυτό ζήτημα τοῦ Σφραγίσματος, ἡ τεχνολογία βαίνει καλπάζουσα καί δέν ἀποκλείεται αὔριο ἡ παροῦσα καί ἀτέρμων ἀψιμαχία τῶν δύο πλευρῶν νά ἀποδειχθεῖ περιττή φιλολογία. 
Τί νά πεῖ κανείς καί γιά τό κλῖμα ταραχῆς καί φοβίας πού ὑποθάλπεται;
Ὀσμή θανάτου. 
Μερικές κονσέρβες στήν ἄκρη γιά νά ἐξορκίσουμε τόν πανικό... 
Πάντως ἔρχονται καιροί χαλεποί.

Τό Oἰκουμενιστικό σκότος ἕρπει κάτω ἀπό πολύχρωμα φῶτα καί στολές. 
Τό ἄγαλμα πού εἶχε στήσει ὁ Ναβουχοδονόσωρ καί διέταξε ὅλοι νά πέσουν νά τό προσκυνήσουν ἔχει μπεῖ τώρα στά σπίτια τῶν ἀνθρώπων, καί μέ ὑψηλή ἀνάλυση γιά νά εἰσπράττει ὁ ἐξαποδῶ διασκεδάζοντας τή λατρεία του. 
Τό Σφράγισμα δέν ἔχει ἔρθει, οὔτε πρόκειται νά ἔρθει, γιατί ἤδη ἐνεργεῖται. 
Σφράγισμα εἶναι ἡ ἐσωτερική διάθεση τῆς ψυχῆς, ἡ συγκατάθεση σέ κάτι πού τήν ἀλλοτριώνει.
 Ὅπως λέει ὁ ἐπίσκοπος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, "Τό πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου θά μπεῖ στή δομή τῆς σκέψης τῶν ἀνθρώπων"
Καί πάλι ἔλεγε: "ὅποιος ἔχει φρόνημα σαρκικό, δέν μπορεῖ νά καταλάβει, τί εἶναι ἡ ἀπώλεια"
Δύσκολες συνθῆκες προμηνύονται. 
Ὅπως ὁ σοφός ἐκεῖνος Ἀνδρέας ὁ δῆθεν Σαλός ἔλεγε, "τά ἔθνη θά συναγωνίζονται στήν ἀκαθαρσία, τότε πού ὁ ἀντίχριστος θά κάνει μανιασμένος ἀντίπραξη στόν οὐρανό".  
"Ἡ τεχνική ἀνάπτυξη θά φτάσει στήν ἀνώτατη δυνατή βαθμίδα της", ἔλεγε πάλι προφητικά ὁ Ἰγνάτιος, "καί θά φέρει στή γῆ τέτοια εὐπραγία, ὥστε ὁ οὐρανός καί ὁ παράδεισος θά καταντήσουν πράγματα περιττά!"

Γιά μένα μεγάλη βαρύτητα ἔχει ὁ λόγος τοῦ ἁγ. Νήφωνος Κωνσταντιανῆς: "Στίς ἔσχατες ἡμέρες, ὅσοι θά δουλέψουν ἀληθινά στόν Χριστό, θά κρύψουν ἔξυπνα τούς ἑαυτούς τους ἀπό τούς ἀνθρώπους", πού σημαίνει δουλειά στό παρασκήνιο!
 Νά δεχτοῦμε δηλαδή, κατά τόν ἅγιο Διάδοχο Φωτικῆς, "τή σφραγίδα τῆς θείας ὡραιότητος" μέσα στήν καρδιά μας. 
Οἱ δημόσιες ἀναμετρήσεις, οἱ προσωπομαχίες σέ ὧτα μή ἀκουόντων αὐξάνουν τό κατάκριμα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, ἔχουμε ὅμως κι ἐμεῖς μερτικό.  
Ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητής: "οὐ χρή εἰς διαλέξεις ἤ ἀντιλογίας ἔρχεσθαι· ἤ γάρ συζητῶν μετ’ αὐτῶν περί δογμάτων ἐκκλησιαστικῶν, τοῖς αὐτοῖς ἀναθέμασι ἑαυτόν περιβάλλει, αὔξει δέ αὐτῶν τό ἔγκλημα καί μείζων ἡ κατάκρισις γίνεται".  
Πολεμώντας τους μεταλαμβάνεις ἀπό τό δηλητήριό τους. 
Ἄς ἀφήσουμε καθέναν ἐλεύθερο νά κάνει τίς ἐπιλογές του. 
Δίνουμε σ’ αὐτόν πού ἐρευνᾶ καί θέλει νά μάθει, ὅταν μᾶς ζητήσει - καί ὅσο ζητήσει, ὄχι περισσότερο - καί στρεφόμασε στόν κῆπο τῆς ψυχῆς.

Ἐκεῖ θά βροῦμε τό πραγματικό μήνυμα τῆς Ἀποκάλυψης ("χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθεν ὁ γάμος τοῦ ἀρνίου") ἤ τήν ἀγαπητική πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ μας ("ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν"). 
 Εἴθε νά περάσουμε ἀβρόχοις ποσίν ἀπό τήν ἐδῶ ἁλμυρή θάλασσα στό πέραν, στήν ἀρχαία πατρίδα, στή θαλπωρή τῶν κόλπων τοῦ Ἀβραάμ.

Μέ τό καλό τό ὑπόλοιπο τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, βοήθειά μας καί ὁ ἅγιος Θεσσαλονίκης Γρηγόριος αὔριο.
πβ.

3 σχόλια:

  1. Εἶνε σωστὴ ἡ τοποθέτησι: "ἂς ἀφἠσουμε τὸν καθένα ἐλεύθερο νὰ φρονῇ κατ'ἰδίαν ὅ,τι ἐπιθυμεῖ καὶ ὅ,τι τὸν συμβουλεὑῃ ἡ συνείδησίς του".

    Ἀρκεῖ βέβαια, ὅποιος αὐταπατᾶται πὼς δῆθεν "γνωρίζει ὅτι ἦρθε τὸ τἐλος", νὰ μὴν ψεύδεται διαδίδοντας ὅτι ἡ γνώμη του εἶναι δῆθεν "ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας". Ἡ ἄποψις τῆς Ἐκκλησίας ταυτίζεται ἀπολύτως μόνον μὲ τὴν ἄλλη ἄποψι, τῶν Χριστιανῶν ποὺ διαχρονικῶς φρονοῦν καὶ θὰ φρονοῦν: "δὲν γνωρίζουμε τὸ πότε θὰ ἔλθῃ ὡς ἀστραπὴ ὁρατὴ τοῖς πᾶσι ὁ Κύριος, ἴσως σἠμερα, ἲσως τοῦ χρόνου, ἴσως σὲ 1.000.000 ἔτη, δὲν γνωρίζουμε! Ὁ καιρὸς ὅμως ἐγγὐς διότι ἐγγίζει, ὡς σὲ χρὀνον ἄδηλον, ὁ θάνατος ἑνὸς ἑκάστου".

    Ἄν ὅμως, ἡ σωστὴ τοποθέτησι "ἂς ἀφἠσουμε τὸν καθένα ἐλεύθερο νὰ φρονῇ κατ'ἰδίαν ὅ,τι ἐπιθυμεῖ καὶ ὅ,τι τὸν συμβουλεὑῃ ἡ συνείδησίς του" συνοδεύεται ἀπὸ ὑποννοούμενα ἀφ' ἑνὸς ὅτι ζοῦμε στὰ ἔσχατα τῶν ἐσχάτων, ἀφ'ἑτέρου ὅτι, οἱ "πεφωτισμένοι" βλέπουν τὰ σημεῖα (τὰ δῆθεν) τῶν καιρῶν, οἱ δὲ ἐσκοτισμένοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν τὰ βλέπουν, ὁ ἔσχατος ἐμπαιγμὸς κατὰ τῆς ἀληθείας εἶναι χείρων τοῦ πρώτου.

    Ἀδελφοί, βλέπετε μή τις πλανήσῃ ὑμᾶς. Ἐπὶ 20 αἰῶνες Χριστιανισμοῦ πάντα βρισκόταν κάποιος "βέβαιος" "προφήτης" ποὺ διέδιδε ἀκριβῶς τὴν ἴδια ψευδοπροφητεία περὶ τῆς ἐπικειμένης ἐπῖ τῶν ἡμερῶν του Δευτέρας Ἐνδόξου Έλεύσεως τοῦ Κυρίου. Ἡ μόνη ἴσως διαφοροποίησι μὲ τὴν ἐποχή μας εἶνε, ὅτι οἱ σημερινοὶ ψευδοπροφῆται, "προφητεύουν" καὶ ἀναμένουν τὸν ... Ἀντίχριστον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή δεν θα υπάρχει σφράγισμα με την έννοια κάποιας ανθρώπινης επινόησης μέσω της οποία θα γίνονται οι συναλλαγές και θα βρίσκεται αυτό στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Αποκάλυψη γράφτηκε σε μια εποχή που οι δούλοι έφεραν στο μέτωπο ή στο χέρι το σφράγισμα, την πυροσφραγίδα ή το τατουάζ (στίγματα στο δέρμα) με το αρχικό γράμμα του ονόματος, ή το όνομα, ή άλλο "σφράγισμα" χαρακτηριστικό του ιδιοκτήτη τους. Και οι αιχμάλωτοι πολέμου, και οι φυλακισμένοι και οι ανήκοντες σε κοινωνικές ομάδες, και τα ζώα, έφεραν το σημάδι της ιδιοκτησίας, κατοχής του κατόχου τους ή της ομάδας που ανήκαν. Τα άλογα του Φιλίππου της Μακεδονίας, πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου, έφεραν με πυροσφραγίδα το αρχικό Φ (Φίλιππος). Ως σχεδόν την εποχή μας οι δούλοι είχαν σφράγισμα, ενώ τα ζώα και σήμερα έχουν τατουάζ, πυροσφραγίδες, ή άλλα σημάδια ιδιοκτησίας. Ο Απ. Παύλος έφερε τα ορατά και τα αόρατα στίγματα του Χριστού, δηλ. τα ίχνη από τα μαστιγώματα και στο βιογραφικό του τις διώξεις, φυλακίσεις, κακουχίες, χάριν της Πίστεως στον Κύριο, και αυτά ήταν το "σφρἀγισμα" ότι είναι γνήσιος δούλος Κυρίου, ανήκει στον Κύριο. Όλοι μας, λέμε (ή άλλοι μας λένε) "εικών ειμί της αρρήτου δόξης Σου ει και στίγματα φέρω πταισμάτων".
      Αυτό είναι το νόημα του "σφραγίσματος" της Αποκάλυψης και της Αγίας Γραφής, της ιδιοκτησίας, του "ανήκειν", του πιστεύειν.

      Όσο ανθρώπινη επινόηση, υλικό, τεχνολογικό, ορατό, είναι το σφράγισμα του θεού που έχουμε οι Χριστιανοί με το βάπτισμα -χρίσμα, και με το σφράγισμα του θεού εκτάκτως θα σφραγιστούμε πριν να έρθει ο καιρός προ της Δευτέρας Παρουσίας, όταν θα έλθη, άλλο τόσο, τεχνολογικής ανθρώπινης επινόησης, υλικό, μέσο ...συναλλαγής (!!!?), ορατό, θα είναι και το συμβολικὀ και αόρατο σφράγισμα του αντιχρίστου που θα χαρακτηρίζει όσους τον ακολουθήσουν...

      Και σήμερα οι Χριστιανοί έχουμε το αόρατο και συμβολικό σφράγιμα του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στη Βασιλεία του οποίου και στον οποίο εθελοντικά ανήκουμε. Οι του Διαβόλου και σήμερα έχουν το αόρατο σφράγισμα του διαβόλου, διότι ανήκουν σε εκείνον. Στην προ της Δευτέρας Παρουσίας εποχή, όσοι υποταχθούν τον υιό της αποστασίας και της ανομίας, θα έχουν το συμβολικό του σφράγισμα.

      Δε θελει πολλή φιλοσοφία για να κατανοηθούν τόσο απλές έννοιες, απλώς η πολλή αγραμματοσύνη των γεροντάδων κατάντησε μάστιγα και δόγμα και οι ανοησίες έγιναν πλέον η επικρατούσα θρησκευτική άποψη στους οπαδούς τους.

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου