Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη μας κι ἐμεῖς Ομολογουμε την Πιστι, η Ομολογια αυτη μας καμνει και εμας ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΣ της Πιστεως και αυτη θα μας οδηγηση στη Βασιλεια των Ουρανων. Οταν εμεις σιωποῦμε, συμφωνοῦμε διὰ τὴς σιωπῆς μὲ τὴν αἵρεση. Αὐτὸ λένε οἱ Πατέρες. Ἐμεῖς ζοῦμε μέσα στὸν συμβιβασμὸ σήμερα, ἀδελφοί μου, γιατὶ δὲν Ομολογουμε την Πιστι, γιατι δεν ἀγαπαμε τὸ μαρτύριο.

Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστι μας κι ἐμεῖς Ομολογουμε την Πιστι, η Ομολογια αυτη μας καμνει και εμας ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΣ της Πιστεως και αυτη θα μας οδηγηση στη Βασιλεια των Ουρανων. Οταν εμεις σιωποῦμε, συμφωνοῦμε διὰ τὴς σιωπῆς μὲ τὴν αἵρεση. Αὐτὸ λένε οἱ Πατέρες.  Ἐμεῖς ζοῦμε μέσα στὸν συμβιβασμὸ σήμερα, ἀδελφοί μου, γιατὶ δὲν Ομολογουμε την Πιστι, γιατι δεν ἀγαπαμε τὸ μαρτύριο. 
(Ο δουλος του Θεου 
ιερομοναχος Ευθυμιος Τρικαμηνας).
 



Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει δύο μεγάλους Ἁγίους. Ἀλλὰ ἡ τιμὴ τοῦ Ἁγίου εἶναι ἡ μίμησις τοῦ Ἁγίου. Ὁ ἅγιος Στέφανος ἦταν μέγας Ὁμολογητὴς μπροστὰ στὸ Συνέδριο τῶν συμπατριωτῶν του καὶ εἶχε τόση μεγάλη παρησία ποὺ τοὺς ἤλεγξε...
Αὐτὰ ποὺ πιστεύουμε, κανονικὰ πρέπει νὰ τὰ ὁμολογοῦμε μὲ λόγια καὶ ἔργα καὶ νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ χύσουμε καὶ τὸ αἷμα μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ Πίστη. Ἄν δὲν μπορέσω ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ νὰ ὁμολογῶ μὲ  λόγια καὶ ἔργα τὴν Πίστη μου μέχρι σημείου νὰ μαρτυρῶ γιὰ τὴν Πίστη μου αὐτή, δὲν εἶμαι σωστὸς χριστιανός. Εἶμαι χλιαρὸς χριστιανός, χριστιανὸς τῆς εὐκολίας. Καὶ γι’ αὐτὸ τὸν λόγο μποροῦμε νὰ τὴν κάνουμε τὴν ζωή μας μαρτυρική, κι ἂς μὴν ἔχουμε μαρτύρια. 
Πῶς λέγει ὁ ἀπ. Παῦλος· «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν διωχθήσονται». Πάντες.  
Ἂν θέλουμε νὰ ζοῦμε κι ἐμεῖς εὐσεβῶς, ἡ ζωή μας θὰ εἶναι ἕνας ἔλεγχος γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ δὲν θὰ μᾶς ἀνεχθοῦνε. Οὔτε μέσα στὴν κοινωνία, οὔτε στὸ σπίτι μας, οὔτε στὴ δουλειά μας. Ἐφ’ ὅσον λοιπόν δὲν διωκόμαστε γιὰ τὴν Πίστη μας καὶ τὴ ζωή μας, σημαίνει ὅτι δὲν ζοῦμε εὐσεβῶς.  Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος λέγει (θὰ σᾶς πᾶνε μπροστὰ σὲ ἡγεμόνες… κ.λπ.) «ἀποβήσεται ὑμῖν εἰς μαρτύριον». Ἐμεῖς σήμερα εἴμαστε χριστιανοὶ τῆς καλοπεράσεως· δὲν θέλουμε νὰ μαρτυρήσουμε, δὲν θέλουμε νὰ πάθουμε τίποτα γιὰ τὴν Πίστη μας, ἀλλὰ συγχρόνως θέλουμε νὰ λέμε ὅτι εἴμαστε καὶ καλοὶ χριστιανοί, καὶ ὅτι δὲν ἔχουμε προδώσει τὴν Πίστη μας, καὶ κατηγοροῦμε καὶ τοὺς ἄλλους, ὅτι δῆθεν προδώσανε οἱ Οἰκουμενιστές, καὶ ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ Ἐπίσκοποι, καὶ ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε οἱ Ὁμολογητές, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχουμε χύσει τὸ αἷμα μας, χωρὶς νὰ ἔχουμε κάνει καμία προσπάθεια, οὔτε ἱδρῶτα νὰ χύσουμε, γιατὶ δὲν ζοῦμε εὐσεβῶς.
Ἀνὰ πᾶσα στιγμή καὶ κάθε μέρα μποροῦμε (ἂν θέλουμε) νὰ ζοῦμε μαρτυρικά. Πῶς; Ὑπάρχει κατ’ ἀρχὰς τὸ προσωπικὸ μαρτύριο. Δηλαδή, μαρτυρῶ, χύνω αἷμα καθημερινὰ γιὰ νὰ πολεμήσω τὰ πάθη μου… Εἶναι δύσκολη ἡ χριστιανικὴ ζωή, ἀνηφορικὸς ὁ δρόμος, ἀλλ’ ἐμεῖς τὸν ἔχουμε κάνει ἴσιωμα.
Ὅμως, ἐπειδὴ εἴμαστε στὰ ἔσχατα χρόνια, καὶ θὰ πλανηθοῦνε καὶ οἱ ἐκλεκτοί (οἱ ἐκλεκτοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀγαθὴ προαίρεση), χρειάζεται καὶ τὸ μαρτύριο τῆς Πίστεως. Ὄχι μὲ τὴν ἔννοια ὅτι θὰ χαθεῖ ἡ Πίστη, ἀλλὰ ὅτι θὰ τὴν χάσουμε ἐμεῖς. Εἶπε καὶ ὁ Πειραιῶς ὅτι ἡ Ἐκκλησία δὲν σώζεται, ἀλλὰ σώζει. Ναί. Καὶ οἱ Χριστιανοί, ὅμως, χάνονται μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν αἵρεση, ἀπὸ τὴν πλάνη. Ζοῦμε στὰ ἔσχατα χρόνια, ὅπως πιστεύουμε, καὶ ὁ Διάβολος θὰ κυβερνήσει πλέον καὶ θὰ χάσουμε τὴν Πίστη μας. Θὰ ἀκολουθήσουμε Ποιμένες, οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς ἀλλάξουνε δρόμο. Δηλαδή, ἀντὶ τὸ πλοῖο νὰ πηγαίνει κατὰ Ἀνατολὰς θὰ πηγαίνει πρὸς Δυσμάς, πρὸς τοὺς αἱρετικούς, τοὺς μασώνους… Ἀπὸ ἐκεῖ θὰ παίρνει χρήματα ἡ Ἐκκλησία, θὰ χρηματίζεται ἡ Ἐκκλησία καὶ ἤδη χρηματίζεται ἡ Ἐκκλησία.
Ἕνας ἱερέας μᾶς ἔγραφε ἀπὸ τὴν Ἀφρικὴ (τὸν καθαίρεσε ἐκεῖ ὁ Πατριάρχης) , γιατὶ μίλαγε ἐναντίον τῶν Μασώνων. Καὶ τοῦ λέει ὁ Πατριάρχης: ἐμεῖς παίρνουμε χρήματα ἀπ’ αὐτούς, δὲν μπορεῖς νὰ τοὺς κατηγορεῖς ἐσύ!
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἀκολουθοῦμε συμβιβαστικὴ ὁδό, τὰ ἔχουμε βρεῖ μὲ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ (Ἑβραίους, Μασώνους κ.λπ.) κι ἐσεῖς ἀκολουθεῖτε τοὺς Ποιμένες. Ἐδῶ εἶναι ἡ δική σας εὐθύνη. Καὶ ποια θὰ εἶναι ἡ τελικὴ κατάληξη. Νὰ μποῦμε μέσα σ’ ὅλα τὰ προγράμματα τῆς Ν. Ἐποχῆς, τῆς Παγκοσμιοποιήσεως καὶ νὰ σφραγιστοῦμε. Μὲ τὸ σφράγισμα ἀρνούμεθα τὸ Βάπτισμα. Αὐτὸς εἶναι ὁ τελικὸς σκοπός. Καὶ ἤδη οἱ Ἐπίσκοποι (τὰ ἔχουμε ἀκούσει αὐτὰ ποὺ σᾶς λέγω), λέει ὁ Ἐπίσκοπος: καὶ νὰ σφραγιστεῖς δὲν εἶναι τίποτα· τὸν Χριστὸ τὸν ἔχεις στὴν καρδιά, δὲν τὸν ἔχεις στὸ χέρι.
Θὰ ἀκολουθήσουμε ὁδὸ συμβιβαστική, γιατὶ δὲν ἀγαπᾶμε τὸ μαρτύριο. Αὐτὸ ποὺ ὁ ἅγιος Στέφανος ἔκανε. Δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ συμβιβαστοῦνε κι αὐτοί; Νὰ τὰ πίστευαν αὐτὰ μέσα τους, στὸ μοναστήρι τους, ἀλλὰ νὰ μὴ τὰ λέγανε αὐτὰ δημόσια.

Δὲν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα. Ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη μας κι ἐμεῖς σιωποῦμε, συμφωνοῦμε διὰ τὴς σιωπῆς μὲ τὴν αἵρεση. Αὐτὸ λένε οἱ Πατέρες.  Ἐμεῖς ζοῦμε μέσα στὸν συμβιβασμὸ σήμερα, ἀδελφοί μου, γιατὶ δὲν ἀγαπήσαμε τὸ μαρτύριο. Τὸ μαρτύριο εἶναι χάρισμα, ποὺ γιὰ νὰ τὸ πάρουμε πρέπει νὰ αὐξηθεῖ ἡ προαίρεσή μας, νὰ ἀγαπήσουμε πάρα πολὺ τὸν Χριστό, σὲ σημεῖο ποὺ νὰ μαρτυρήσουμε γι’ Αὐτόν. Δὲν ἔχουμε αὐτὴν τὴν ἀγάπη καὶ γι’ αὐτὸ ζοῦμε συμβιβαστικὰ στὴ ζωὴ αὐτή. Τὰ βρίσκουμε καὶ μὲ τὸν κόσμο καὶ μὲ τὸν ἑαυτό μας, νὰ μὴ δυσκολευόμαστε καὶ πολύ, νὰ ζήσουμε ὄμορφα τὰ Χριστούγεννα, νὰ ἀπολαύσουμε ὅτι ἀπολαμβάνουν περίπου καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι. Ἀλλά, ὅταν  δὲν ἀξιωθεῖ κανεὶς αὐτοῦ τοῦ προσωπικοῦ μαρτυρίου, δὲν θὰ μπορέσει καὶ στὸ ἄλλο τὸ μαρτύριο νὰ τὰ βγάλει πέρα. Πρέπει νὰ πολεμήσουμε τὰ πάθη μας γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀντέξουμε καὶ στὸ ἄλλο μαρτύριο ποὺ ἔρχεται, τῆς Ν. Ἐποχῆς καὶ τῆς Παγκοσμιοποίησης.

Δὲν μπορούμε, Σεβασμιώτατε, να εορτάζουμε αδιάκριτα τα Χριστούγεννα και να κοινωνούμε μ’ αυτούς που πολεμούμε!

Δὲν μπορούμε, Σεβασμιώτατε, να εορτάζουμε αδιάκριτα τα Χριστούγεννα και να κοινωνούμε μ’ αυτούς που πολεμούμε!

Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2015 Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά





Ἀπίστευτο! Κληρικός στηρίζει το
«Σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων»!

'Αρχιμ. Δανιήλ 'Αεράκη

Καλῶς ὁ πατήρ Φιλόθεος Φάρος καυτηριάζει κακῶς γινόμενα καί φαινόμενα στο χῶρο τῶν κληρικῶν. Λέει π.χ.: «Ὁ Χριστός κα­ταδικάζει την ὑποδούλωση στα ὑλικά ἀγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Ὅλα αὐτά ἀφοροῦν ἑμᾶς τούς παπάδες. Ζοῦμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τίς κράϊσλερ καί τίς μερσεντές, μᾶς ὑπηρετεῖ ἕνα σωρό κόσμος. Φορτωνόμαστε ὅλα αὐτά τά χρυσᾶ καί ἔχουμε καί την ἀπόλυτη ἐξουσία στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων».
          Δέν τά εἶπε ὅμως αὐτά σέ καλή ὥρα καί γιά καλό σκοπό. Τά εἶπε ὑποστηρίζοντας τούς ὁμοφυλοφίλους καί τό «Σύμφωνο συμβί­ωσης ὁμοφυλοφίλων»!
          Σέ συνέντευξί του στήν «Καθημερινή» (20.12.2015) τόνισε:
          «Ἡ πολιτεία ὀρθῶς πράττει καί προωθεῖ τό Σύμφωνο. Τό ἐρώτημα ὅμως εἶναι, ἄν ἡ Ἑλλάδα εἶναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ἤ μια θεοκρατία τύπου Χομεϊνί»!
          Καί φθάνει στό σημεῖο νά ὑποστηρίζη, ὅτι «ὁ Χριστός δεν καταδικάζει ἁμαρτίες καί ἀνώμαλες σεξουαλικές συμπεριφορές»!!!
          Καί μέ πάθος ὑποστηρίζει, ὅτι μιά μόνο ἁμαρτία καταδικάζει ὁ Χριστός, την ὑποκρισία.
          • Ἄν ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι διαστροφή καί παραφθορά τοῦ κατά φύσιν, ἡ διαστροφή τῶν λόγων τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι παραφθορά τῆς Ἀλήθειας.
          • Τό ὅτι ὁ Χριστός συγχωρεῖ τούς ἁμαρτωλούς και τούς ἐπιρ­ρεπεῖς στα σαρκικά πάθη, πού μως ὅμως μετανοοῦν (Λουκ. ε´32), αὐτο δέν σημαίνει, ὅτι υἱοθετεῖ τη μοιχεία καί τήν πορνεία καί τήν ἀκολασία καί τήν ὁμοφυλοφιλία. Ὁ Χριστός σβήνει ἁμαρτίες, δέν ἐπικυρώνει ἁμαρτίες.
          • Ἀναφέρουμε Γραφικά λόγια, ὄπου καταδικάζονται σαφῶς καί οἱ σεξουαλικές ἐκτροπές: «Πόρνους καί μοιχούς κρινεῖ ὁ Θεός» (Ἑβρ. ιγ´ 4). Κρίνει, δηλαδή κατακρίνει, ὁπωσδήποτε δέν ἐγκρίνει, ἀλλά καταδικάζει σαρκικές ἁμαρτίες.
          Τό «οὐ μοιχεύσεις» δέν τό καταργεῖ ὁ Κύριος. Δεν λέει: «Νά μοιχεύετε, ἀλλά νά μήν εἶστε ὑποκριτές»! Ἀντίθετα μάλιστα. Αὔξησε τήν αὐστηρότητα ὡς πρός τό τί εἶναι μοιχεία. Καί θεωρεῖ ἐκτροπή καί ἐντροπή ἀκόμα καί ἕνα βλέμμα πονηρό: «Ὁ βλέπων γυναῖκα πρός τό ἐπιθυμῆσαι αὐτήν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτήν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. ε΄ 28)!
          Συγκεκριμένα τήν παρά φύσιν σεξουαλική ζωή καταδικάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί στό Ρωμ. α´ 26-27: «Μετήλλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρά φύσιν,… ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τήν ἀσχη­μοσύνην κατεργαζόμενοι…».
          • Τό ὅτι ὁ Χριστός καυτηριάζει τήν ὑποκρισία, αὐτό δέν ση­μαίνει ὅτι ἐγκρίνει τήν ἀναίδεια τῆς ἀκολασίας, ἡ ὁποία ἐν προ­κειμένῳ γίνεται σημαία καθεστωτική καί νόμος τοῦ κράτους!
Ἄλλωστε, ἄν ὑποκρισία εἶναι ἕνα προσωποκεντρικό ψέμα, μιά ψευδεπίγραφη ὑπόστασις, τότε ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἡ μεγαλύτερη ὑποκρισία. Ὁ ὁμοφυλόφιλος φοράει τή μάσκα τοῦ ἐλεύθερου, ἐνῶ εἶναι δοῦλος. Φοράει τή μάσκα τοῦ… φυσιολογικοῦ, ἐνῶ εἶναι ἀφύσικος καί διεστραμμένος!
• Ἄν ὁ Χριστός θεωρῆ μόνο τήν ὑποκρισία ὡς ἀμαρτία (ὅπως βέβαια τήν ἐκλαμβάνουν μερικοί τήν ὑποκρισία), τότε σ᾽ ἐκεῖνον, πού Τόν ρώτησε γιά τήν αἰώνια ζωή, θά τοῦ ἔλεγε ἁπλῶς: «Νά μήν εἶσαι ὑποκριτής»! Ἦταν βεβαίως καί ὑποκριτής. Ἀλλά τοῦ θύμισε καί τό «μή μοιχεύσῃς» (Λουκ. ιη´ 20). Καί τοῦ ὑπέδειξε τό δρόμο τῆς φιλανθρωπικῆς ἀγάπης.
• Καταλαβαίνουμε τούς ὁμοφυλοφίλους πού προβάλλουν τήν (τάχα) «ἐλεύθερη ἐπιλογή» γιά νά δικαιολογήσουν τή διαστροφή τους. Δέν καταλαβαίνουμε ὅμως, πῶς ὁ κληρικός π. Φιλόθεος Φάρος προβάλλει τήν ὑποκρισία, γιά νά δικαιολογήση παντός εἴδους σε­ξουαλική ἐκτροπή. Εἰλικρινά δέν καταλαβαίνουμε γιατί τό κάνει!
• Ἐλεύθερη ἐπιλογή μεταξύ καλοῦ καί καλύτερου, ὄχι μεταξύ κακοῦ καί χυδαίου. Ἐλεύθερη ἐπιλογή μεταξύ ἐλευθερίας καί ἐξάρτησης. Ποτέ ἡ ἐξάρτησις δέν εἶναι ἐλευθερία. Ποτέ ἡ ἀνωμαλία δέν ­εἶναι ἐλεύθερη ἐπιλογή.

Σιχαίνεται τά… παιδιά!


'Αρχιμ. Δανιήλ 'Αεράκη 


Νά τί διαφέρουν οἱ χριστιανοί ἀπό τούς ἀθέους. 
Οἱ χριστιανοί πιστεύουν στόν νηπιάσαντα Χριστό, πού «παιδίον γέγονεν ὁ προϋπάρχων Θεός ἡμῶν». 
Οἱ ἄθεοι πολεμοῦν το Παιδίον, πολεμοῦν τον Χριστό, πολεμοῦν με λύσσα ὅ,τι ἐκφράζει τήν πίστι καί τήν Ἐκκλησία. 
Δέν θά μᾶς ἐνωχλοῦσαν οἱ θεωρητικά ἄθεοι, πού εἶναι τραγικά θύματα τῆς πλανεμένης ἔρευνάς τους ἤ τῆς ἰδιότυπης ζωῆς τους. 
Ἐκεῖνο πού ἐνοχλεῖ, εἶναι τό μῖσος, μέ τό ὁποῖο ἄθεοι ἐκφράζονται καί ἐκδηλώνονται, κάποτε μάλιστα μέ ἀπροκάλυπτο καί βδελυρό τρόπο. 

• Νά θυμίσουμε ἐνέργειες καί λόγους ἀθέων τοῦ νῦν κυβερνητικοῦ κατεστημένου; 
Ὁ ἕνας διακωμωδεῖ δημόσια τή θεία Κοινωνία. 
Ὁ ἄλλος, προτοῦ κἄν μπῆ στό ὑπουργεῖο του, ἐκφράζεται κατά τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος. 
Ὁ τρίτος ζητάει τήν κατάργησι τῆς προσευχῆς στά σχολεῖα. 
Ὁ τέταρτος ἀπαιτεῖ νά φύγουν οἱ εἰκόνες ἀπό τίς σχολικές αἴθουσες. 
Ὁ πέμπτος ὑπερθεματίζει γιά τά βρωμερά συμφέροντα τῶν διεστραμμένων ὁμοφυλοφίλων. 
Ὁ ἕκτος θέλει, ἡ Ἱστορία στά σχολεῖα νά μήν εἶναι… ἑλληνική! 
 Κοντολογῆς: Ὅ,τι θυμίζει Ἑλλάδα, Ἱστορία, ἀλλά πρό παντός, Χριστό, Χριστιανισμό, Ἐκκλησία, Οἰκογένεια, Ἠθική, μπαίνει στο στόχαστρο ἄγριας πολεμικῆς! 

• Νά ποῦμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἐν διωγμῷ; 
Δέν τό τολμᾶμε. Γιατί ἐμεῖς, οἱ σημερινοί χριστιανοί (τῆς καλοπεράσεως), δέν ἀντέχουμε νά συγκριθοῦμε μέ τούς μάρτυρες τῶν σκληρῶν διωγμῶν «πάλαι τε καί ἐπ᾽ ἐσχάτων». 
Ὀφείλουμε ὅμως νά ὑψώνουμε μέ θάρρος τή χριστιανική μας ὁμολογία, ὅταν κατάφωρα βρίζωνται καί πολεμοῦνται ἅγιοι θεσμοί. 
Ναί, ἅγιος θεσμός εἶναι ἡ οἰκογένεια καί μάλιστα ἡ πολύτεκνη. Καί καθυβρίσθη κατά τόν πλέον χυδαῖο τρόπο ἀπό βουλευτή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ! 

 • Συγκεκριμένα, ὅταν στην ἐπιτροπή «Δημοσίας Διοίκησης, Δημοσίας Τάξης καί Δικαιοσύνης» συζητιόταν το «Σύμφωνο Συμβίωσης τῶν ὁμοφυλοφίλων», ὁ βουλευτής Δράμας Χρῆστος Καραγιαννίδης, καταφέρθηκε κατά τῆς Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων. 
Εἶπε: «Τούς ἔχω γράψει στα παλιά μου τά παπούτσια, τούς ἀπεχθάνομαι»! 

• Καί γιατί ὁ τύπος αὐτός σιχαίνεται τούς πολυτέκνους; 
Διότι ἡ Συνομοσπονδία Πολυτέκνων, σέ ἀνακοίνωσί της, ἀντιτάχθηκε στο «Σύμφωνο Συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων»! «Τό νομοσχέδιο –εἶπαν οἱ πολύτεκνοι- ἀνατρέπει καθ᾽ ὁλοκληρία τίς ἀξίες, τίς παραδόσεις τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. 
Καταδικάζουμε τό ὀλίσθημα τοῦ Ὑπουργείου, γιατί ἐπιχειρεῖ νομοθετικά νά ἀπαξιώση καί νά ὑποβιβάσει τήν ἀνθρώπινη φύση καί νά ἐκμηδενίσει τόν ὑψηλό καί θεοΐδρυτο θεσμό τῆς οἰκογενείας, πού στηρίζεται στό τρίπτυχο ἄρρεν + θῆλυ + παιδιά». 

• Ὁ βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀντί γιά ἐπιχειρήματα, ἀντέταξε χυδαιολογίες! 
Στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ γιά τά παιδιά, ἀντέταξε τό μῖσος. 
Ὅσοι σιχαίνονται τούς πολυτέκνους, ἀνήκουν σ᾽ αὐτούς, πού «κωλύουν» τά παιδιά (Μάρκ. ι´14) ἀπό ἀντιπάθεια σ᾽ αὐτά, στούς γονεῖς τους και στόν Χριστό, τόν προστάτη τῶν παιδιῶν. 

 • Βρίζετε, κύριε, τούς πολυτέκνους; 
Τήν Ἑλλάδα βρίζετε.
 Αὐτοί κυρίως εἶναι ἡ Ἑλλάδα. 

Σιχαίνεστε, κύριε, τά παιδιά; Πῶς νά σᾶς ποῦμε ἄνθρωπο, ὅταν δέν ἀγαπᾶτε τά παιδιά, τό πιό ὡραῖο πού ἔχει ὁ κόσμος; 
Ἀλλά πῶς νά μή σιχαίνεστε τά παιδιά, ὅταν ἀγαπᾶτε τούς κιναίδους, τόν κυνισμό καί τούς κύνες, πού γαυγίζουν γιά νά τούς φοβηθῆ καί ὁ… Οὐρανός; 
Εἰς μάτην κοπιᾶτε!



Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου,
ὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσιν. 
Ράκει καθάπερ βροτός σπαργανοῦται 
ὁ τῆ οὐσίᾳ ἀναφής. 
Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται, 
ο στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς. 
Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρίσας τῶ λαῶ. 
Μάγους προσκαλεῖται ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. 
Δῶρα τούτων αἴρει ὁ Υἱός τῆς Παρθένου. 
Προσκυνοῦμεν Σου τήν Γένναν Χριστέ, 
Δεῖξον ἡμῖν καί τά θεῖα Σου Θεοφάνεια.
 

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, (βίντεο)


Τα Χριστούγεννα έρχονται και φεύγουν αλλά ο κόσμος κρέμεται από μια κλωστή πριν από το μεγάλο ολοκαύτωμα και εμείς στεκόμαστε άφωνοι και άλαλοι παρακολουθώντας την τελική επέλαση της Νέας Τάξης.
Και όμως εμείς έχουμε την δύναμη στον κόσμο που καταρρέει, να σώσουμε αυτά που μας κράτησαν σε ύπαρξη επί αιώνες.

Τα δώρα των Μάγων 

του Αγ. Νικολαου Βελιμίροβιτς



«Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν»
(Ματθ. β’ 11).




Τρία δώρα έφεραν στο νεογέννητο Βασιλιά. Και χωρίς να το θέλουν συμβόλισαν την αγία και ζωοποιό Τριάδα, στο όνομα της οποίας ήρθε στον κόσμο το παιδί Ιησούς, αλλά και την τριπλή διακονία του Κυρίου: τη βασιλική, την ιερατική και την προφητική, γιατί ο χρυσός συμβολίζει την αυτοκρατορική, το λιβάνι την ιερατική και η σμύρνα την προφητική ή τη θυσιαστική. Το νεογέννητο βρέφος θα γινόταν ο Βασιλιάς του αθάνατου βασιλείου, ο αναμάρτητος ιερέας και προφήτης και, όπως οι περισσότεροι προφήτες πριν απ’ Αυτόν, θα θανατωνόταν. Όλοι το γνωρίζουν πως ο χρυσός μαρτυρεί κάποιον βασιλιά και τη βασιλεία του. Όλοι γνωρίζουν πως το λιβάνι μαρτυρεί ιερωσύνη και προσευχή. Κι επίσης όλοι γνωρίζουν από την Αγία Γραφή πως το λιβάνι μαρτυρεί τη θνητότητα. Ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του νεκρού Ιησού με μύρα (πρβλ. Ιωάν. ιθ’ 39-40). Άλειφαν τα σώματα για να τα διατηρήσουν κάπως περισσότερο από τη φθορά του θανάτου. Ο κόσμος φωτίστηκε από το Χριστό, που έλαμψε σαν χρυσός. Και γέμισε από προσευχές και θυμιάματα, όπως ένας ναός. Η οικουμένη ολόκληρη γέμισε από το άρωμα της διδασκαλίας Του.
 
 
Τα τρία δώρα όμως συμβολίζουν επίσης την καρτερία και το αμετάβλητο. Ο χρυσός παραμένει χρυσός, το λιβάνι παραμένει λιβάνι και το μύρο παραμένει μύρο. Κανένα απ’ αυτά δε χάνει την ιδιότητά του όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μετά από χίλια χρόνια ο χρυσός εξακολουθεί να λάμπει, το λιβάνι να καίει και το μύρο διατηρεί το άρωμά του. Δε θα μπορούσαν να βρεθούν άλλα πιο αντιπροσωπευτικά αντικείμενα στη γη που να συμβολίζουν τόσο πιστά την επίγεια αποστολή του Χριστού ή να δείχνουν πιο καθαρά και εκφραστικά τον αιώνιο χαρακτήρα του έργου Του στη γη, καθώς και όλες τις πνευματικές και ηθικές αξίες που έφερε από τον ουρανό στον κόσμο. Έφερε την αλήθεια, την προσευχή, την αθανασία.
Με ποιό άλλο αντικείμενο στη γη, εκτός από το χρυσό, θα μπορούσε να συμβολιστεί καλύτερα η αλήθεια; Ό,τι και να κάνεις στο χρυσό, αυτός θα εξακολουθεί να λάμπει.
Με ποιό άλλο αντικείμενο θα μπορούσε να συμβολιστεί καλύτερα η προσευχή αν όχι με το λιβάνι; Όπως ο καπνός από το λιβάνι γεμίζει την εκκλησιά ολόκληρη, έτσι γεμίζει κι η προσευχή ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου. Όπως ο καπνός ανεβαίνει ψηλά, έτσι ανεβάζει η προσευχή την ψυχή του ανθρώπου στο Θεό. «Κατευθυνθήτω ή προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιον σου», λέει ο Ψαλμωδός (Ψαλμ. ρμα’ 2). Είναι γεγονός πως κι άλλα πράγματα βγάζουν καπνό, μα κανένας καπνός δεν εμπνέει την ψυχή για προσευχή.Ποιό άλλο επίγειο αντικείμενο θα μπορούσε να συμβολίσει καλύτερα την αθανασία από το μύρο; Η θνητότητα αποπνέει δυσωδία, ενώ η αθανασία έχει μια διαρκή ευωδία.
Οι μάγοι από την Ανατολή συμβόλισαν έτσι έστω κι ανεπίγνωστα ολόκληρη τη χριστιανική πίστη. Ξεκίνησαν από την Αγία Τριάδα κι έφτασαν ως την Ανάσταση και την αθανασία του Κυρίου Ιησού και των πιστών Του. Δεν είναι απλοί προσκυνητές, μα πραγματικοί προφήτες. Προφήτες τόσο της χριστιανικής πίστης όσο και της ζωής και του έργου του Χριστού. Από μόνοι τους, με τη δική τους αντίληψη και γνώση, δε θα τα ήξεραν όλα αυτά. Ήταν η Πρόνοια του Θεού που τους έστειλε στη Βηθλεέμ και τους έδωσε το παράξενο αυτό άστρο να τους οδηγεί.



(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Θεός επί γης, άνθρωπος εν Ουρανώ», Ομιλίες Α΄. Αθήνα 2010, σ. 116-118.)

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Η Μαρια με τον Ιησουν, ο Ιησους με την Μαριαν, τα δυο αυτα παντερπνα και γλυκυτατα ονοματα, ΙΔΟΥ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

Tροφη ουρανια και απολαυσις υπερκοσμιος η στιγμη, καθ' ην ο ανθρωπος σκεπτεται το Μυστηριον της ενσαρκου Οικονομιας με οργανον την Παναγνον Παρθενον.

Η Μαρια με τον Ιησουν, ο Ιησους με την Μαριαν, τα δυο αυτα παντερπνα και γλυκυτατα ονοματα, ΙΔΟΥ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
 

                  

                  
                  ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ  
                  ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ   
                  ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ

                  ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ   
                  ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ  

                 ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ

Χριστός ή Ηρώδης;

Χριστός ή Ηρώδης;



του παλαιμαχου Αγωνιστου
παπα ΗΛΙΑ ΥΦΑΝΤΗ

Λέμε συνήθως ότι η γιορτή των Ελλήνων είναι το Πάσχα. Και το λέμε αυτό γιατί η Ανάσταση του Χριστού στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν ένα σύμβολο της ανάστασης του γένους. Γι’ αυτό και τη συνδύασαν με το τραγούδι της «Αναστασιάς». Απ’ την οποία ζητούσαν να ξυπνήσει προκειμένου να σβήσει το λυχνάρι και ν’ ανάψει τη φωτιά. Δεδομένου ότι τελείωνε η νύχτα της τουρκικής βαρβαρότητας και ρόδιζε το γλυκοχάραμα της εθνικής παλιγγενεσίας.
Αλλά εξίσου θα μπορούσαμε να πούμε ότι και τα Χριστούγεννα είναι γιορτή των Ελλήνων. Αφού«οι Έλληνες είναι πάντοτε παιδιά», όπως είπαν οι αιγύπτιοι ιερείς στο σοφό Σόλωνα.Που σημαίνει ότι αγαπούν την παιδεία και το παιχνίδι. Γεγονός που επιβεβαιώνεται κι απ’ το παράδειγμα του Ηράκλειτου, ο οποίος, ενώ οι άρχοντες συνεδρίαζαν, εκείνος έπαιζε με τα παιδιά.


Kι από το άλλο μέρος τα Χριστούγεννα  είναι η κατεξοχήν  γιορτή των παιδιών. Γιατί πρώτα–πρώτα γιορτάζεται η γέννηση του θεϊκού παιδιού, του Χριστού. Για λογαριασμό του οπoίου, επειδή, ως νήπιο δεν μπορούσε να μιλήσει, έκαμαν τις προγραμματικές του δηλώσεις τα ουράνια παιδιά, οι άγγελοι. Και ασφαλώς οι προγραμματικές του δηλώσεις δεν ήταν κάποιο πολυλογάδικο  και ανούσιο κατεβατό, ωσάν αυτά των πολιτικών ή και των εκκλησιαστικών αρχόντων. Αλλά ήταν απλά και μόνο εκείνο το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», που μέσα σε δέκα λέξεις κάλυπτε και ξεπερνούσε, όχι μόνο τις δέκα εντολές, αλλά και όλη τη μωσαϊκή νομοθεσία. Δεδομένου ότι αναφέρεται πρωταρχικά στη δόξα του Θεού. Σε αντίθεση με τη δόξα του Σατανά και του μαμωνά, που κυριαρχούν στις μέρες μας και σπέρνουν την καταστροφή και τη δυστυχία. Κι ακόμη μας μιλάει για την ειρήνη. Σε αντίθεση με τους διαχρονικά ατέρμονους πολέμους των πολεμοκαπήλων, οι οποίοι επιχειρούν να επιβάλουν την ειρήνη του θανάτου και τη σιωπή των νεκροταφείων. Η αληθινή ειρήνη είναι καρπός της δικαιοσύνης, της ανθρωπιάς και της καλοσύνης  και έχει ως αντίκρυσμα την ευλογία εκ μέρους του Θεού, που φέρνει την ευτυχία μεταξύ των ανθρώπων.


Και τις προγραμματικές αυτές δηλώσεις του θεϊκού παιδιού, του Χριστού, τα ουράνια παιδιά, οι άγγελοι, δεν τις εμπιστεύτηκαν στην κλίκα των γραμματέων και των φαρισαίωνπου βολόδερναν μέσα στη σύγχυση των νομικών και θρησκευτικών διατάξεων, που είχαν δημιουργήσει, προκριμένου να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Γιατί ασφαλώς, όχι μόνο  δεν θα καταλάβαιναν τίποτε, αλλά θα έμπαιναν κι από πολύ νωρίς στον πειρασμό να συλλογιούνται με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν τον παρείσακτο, που ερχόταν να τους χαλάσει τη στρωμένη δουλειά. Και βέβαια πολύ περισσότερο δεν πήγαν να εμπιστευτούν τις προγραμματικές δηλώσεις στον Ηρώδη. Το ανήμερο θεριό, που είχε δώσει ρεσιτάλ κακουργίας σε βάρος πρώτα-πρωτα των συγγενικών του προσώπων. Από φόβο μήπως προλάβουν εκείνοι να τον δολοφονήσουν, προκειμένου να του πάρουν το θρόνο.


Εμπιστεύτηκαν τις προγραμματικές δηλώσεις του θεϊκού παιδιού στα απλοϊκά παιδιά, τους τσοπάνηδες. Γιατί ο καινούργιος βασιλιάς δεν σκόπευε να θεμελιώσει τη βασιλεία του ούτε στην πανουργία των νομικών και του ιερατείου ούτε στην κακουργία των κοσμικών αρχόντων, αλλά στην καλοσύνη και την ανθρωπιά των απλών ανθρώπων. Όπως ήταν οι βοσκοί και οι ψαράδες. Στους οποίους και έδωσε ένα άλλο είδος σοφίας, ακατανόητο για τη «σοφία» των πανούργων και ακατανίκητο, όχι μόνο  απ’ τις σιδερόφρακτες στρατιές της εποχής εκείνης , αλλά και τα οποιαδήποτε όπλα και υπερόπλα των διαχρονικών κακούργων.


Κι ακόμη αποκάλυψαν οι άγγελοι, τον ερχομό του καινούργιου βασιλιά στα σοφά παιδιά της Ανατολής, τους μάγους. Καθοδηγώντας τους με το πρωτόφαντο εκείνο αστέρι, για το πώς θα μπορούσαν να βρουν το νεογέννητο βασιλιά. Όμως τα σοφά παιδιά έκαμαν το λάθος να εμπιστευτούν το μυστικό τους στον Ηρώδη. Όπως παρόμοια λάθη κάνουν διαχρονικά τα σοφά παιδιά, που εμπιστεύονται τα σοφά μυστικά τους στους Ηρώδες κάθε εποχής και τους προσφέρουν τη δυνατότητα να ασχημονούν αχαλίνωτα σε βάρος των συνανθρώπων τους. Όπως βέβαια έκαμε και στην προκειμένη περίπτωση ο Ηρώδης, οποίος, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο,έσπευσε να θανατώσει όλα τα μικρότερα των δυο χρόνων παιδάκια, που ζούσαν στη Βηθλεέμ και τα περίχωρα. Πράγμα, που δεν παραλείπουν να κάνουν οι Ηρώδες όλων των εποχών. Και ασφαλώς και οι σημερινοί. Που θανατώνουν και ξεριζώνουν απ’ τις πατρίδες τους και θαλασσοπνίγουν γονείς και παιδιά της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Προσφέροντας έτσι θυσία στο μαμωνά και λατρεία στο θεό τους, το Σατανά. Και ασφαλώς και ο Χριστός δεν θα αποτελούσε εξαίρεση απ’ την εκατόμβη αυτή των αθώων παιδιών, αν τα ουράνια παιδιά δεν φρόντιζαν να ενημερώσουν τους μάγους για τους σκοπούς του Ηρώδη και δεν τους είχαν επιστήσει την προσοχή να επιστρέψουν στην πατρίδα τους από άλλο δρόμο. Ώστε να μην ξανακάνουν το λάθος να επισκεφτούν τον Ηρώδη, για να του δώσουν πληρέστερες πληροφορίες σχετικά με το νεογέννητο.


Και ασφαλώς το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τον καθένα από εμάς, οι οποίοι είναι ανάγκη ν’ ακούσουμε τη φωνή των αγγέλων, που, στην προκειμένη περίπτωση, είναι τα παιδιά όλου του κόσμου. Τα οποία μας φωνάζουν να μην ακολουθούμε το δρόμο των Ηρωδών, που καταδικάζουν στο θάνατο και τη δυστυχία γονείς και παιδιά. Αλλά ν’ ακολουθούμε τη σύσταση των αγγέλων προς τους μάγους. Που σημαίνει  ν’ ακολουθούμε τον άλλο δρόμο, που οδηγεί στη δόξα του Θεού, την επίγεια ειρήνη και της πανανθρώπινη ευτυχία…

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΩΝ.. SMARTPHONES! (βίντεο)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ 

ΤΩΝ.. SMARTPHONES! (βίντεο)

 


Είχε περάσει τα εβδομήντα και είχε μείνει χήρος. Μια ζωή εργάζονταν για να αποκαταστήσει τα παιδιά του τα οποία επιτυχημένα στον επαγγελματικό τους βίο, όμως ζούσαν μακριά του…
Κάθε φορά που έρχονταν τα Χριστούγεννα τα καλούσε να έρθουν να γιορτάσουν μαζί του γιατί στην μεγάλη αυτή γιορτή η μοναξιά είναι ότι πιο χειρότερο. Κάθε φορά όμως τα παιδιά του τού απαντούσαν πως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν μπορούσαν να έρθουν και αφού του ευχόντουσαν καλά Χριστούγεννα, του υπόσχονταν την επόμενη φορά να είναι μαζί του.
Είδε και απόειδε ο παππούς και αποφάσισε το μεγάλο βήμα.
Μια μέρα πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων ήρθε το θλιβερό sms στα smartphones. Ο παππούς απεβίωσε και η κηδεία του θα γίνει την παραμονή.
Συγκλονισμένοι όλοι οι απόγονοι του συγκεντρωθήκαν την μέρα αυτή στην γενέτειρα του και πήγαν στην κηδεία.
Μετά από την κηδεία όλοι θλιμμένοι και κλαμένοι που είχαν χάσει τον παππού, πήγαν στο σπίτι να δουν τι θα κάνουν με τα πράγματα του.
Και, τι έκπληξη! Μόλις μπήκαν στο σαλόνι βρήκαν το μεγάλο τραπέζι στρωμένο για το χριστουγεννιάτικο δείπνο. Αλλά αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη έκπληξη. Από μια πόρτα ξαφνικά ξεπρόβαλε ο παππούς ζωντανός και χαρούμενος και αφού τους κοίταξε ευτυχισμένος τους είπε :
-Έπρεπε να πεθάνω για να θυμηθείτε πως υπάρχω και εγώ. Σε αυτή την ηλικία είναι πολύ θλιβερό να γιορτάζεις τα Χριστούγεννα μόνος ιδίως όταν έχεις και παιδιά και εγγόνια.
Η χαρά όλων ήταν μεγάλη. Ο παππούς όχι μόνο δεν πέθανε αλλά ζούσε και ήταν μαζί τους. Όλοι κατάλαβαν το μεγάλο τους σφάλμα. Απορροφημένοι από τις δουλειές τους είχαν ξεχάσει τον παππού και κυρίως, είχαν λησμονήσει και τα Χριστούγεννα.
Και του χρόνου να είμαστε καλυτέρα. Αμήν1


ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
www.nikosxeiladakis.gr

ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ  EIXAN ..."ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ» ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ! (βίντεο)

lots-wife

Η Ελλάδα, το ελληνικό έθνος, η ελληνική κοινωνία, έχει λύσει όλα τα προβλήματα της, ξεχειλίζει από… «ευημερία» και τώρα μετά την ιστορική ψήφιση του νόμου περί συμβίωσης, (αλήθεια, πόσο ωραία ακούγεται αυτή η λέξη!), των ομοφυλοφίλων, βαδίζει πια με μεγάλη αισιοδοξία για την…» κατάκτηση» του μέλλοντος, με το επόμενο ιστορικό βήμα, την απάλειψη του λεγόμενου… «εθνόμετρου», (από καινούργιες λέξεις… «σχίζουμε’!) και την ιστορική αλλαγή της ελληνικής ιστορίας τριών χιλιάδων ετών. Συγχαρητήρια και πάλι συγχαρητήρια!
Ο Λωτ όταν έμενε στα Σόδομα «εταλαιπωρείτο και υπέφερε από την φαύλην συμπεριφοράν και ζωήν εκείνων, που με τας βδελυράς ακολασίας των καταπατούσαν και παρεβίαζαν τους φυσικούς θεσμούς της συνειδήσεως, διότι ο δίκαιος Λωτ βλέπων με τα μάτια του και ακούων καθημερινώς τας φαυλότητας εκείνων εν μέσω των οποίων κατοικούσε, έθετεν εις δοκιμασίαν και βάσανον κάθε ημέραν την δικαίαν ψυχήν του με τα παράνομα έργα των, χωρίς καθόλου να παρασυρθή από το ελεεινόν παράδειγμα των». (β” Πέτρου 2:7-8).
Η ίδια του η ψυχή ταλαιπωρούνταν από το σκότος της ομοφυλοφιλίας. Όταν ζήτησε από τον Παντοδύναμο να σώσει τα Σόδομα του απάντησε πως θα τα σώσει αν βρεθούν έστω και δέκα δίκαιοι. Δεν βρέθηκε ούτε ένας! Ήθελε να φύγει από τα Σόδομα όσο το δυνατόν συντομότερο αλλά η γυναίκα του κοίταξε προς τα πίσω και έγινε στήλη άλατος. Την επόμενη φορά που θα σας πουν ότι ο Χριστός δεν μίλησε ποτέ για την ομοφυλοφιλία να τους αναφέρετε το χωρίο που είπε “Θυμηθείτε τη γυναίκα του Λωτ” (κατά Λουκά 17:32).
foto1Και οι ομοφυλόφιλοι είναι πλάσματα του Θεού! O εκσυγχρονισμένος χριστιανός θα αποφανθεί : «όλοι οι ομοφυλόφιλοι είναι πλάσματα του Θεού»! Ο Χριστός είπε «Μη δώσετε αυτό που είναι άγιο στα σκυλιά ούτε να ρίξετε τα μαργαριτάρια σας μπροστά στους χοίρους, μήπως τα καταπατήσουν με τα πόδια τους και στραφούν και σας ξεσκίσουν.” (Κατά Ματθαίον 7:6). Ο Χριστός τους ονομάζει ζώα επειδή έχουν χάσει αυτήν την εικόνα του Θεού η οποία εκχύθηκε στην ανθρωπότητα όταν ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα.
«Και αν κάποιος κοιμηθεί με άρρενα, όπως κοιμάται κανείς με γυναίκα, έπραξαν και οι δύο βδέλυγμα• θα θανατωθούν οπωσδήποτε• το αίμα τους [θα είναι] επάνω τους.»(Λευιτικό 20:13)
Ο Κυριος μου είπε τότε, «είδες, υιέ ανθρώπου; Μηπως είναι μικρόν και ασήμαντον δια τον λαόν τον Ιουδαϊκόν, να διαπράττουν τας παρανομίας αυτάς, τας οποίας πράττουν έδω; Διότι αυτοί εγέμισαν την χώραν από παρανομίας. Και ιδού φαίνονται, ως εάν εμπαίζουν εμέ τον Θεόν των και τας εντολάς μου. (Ιεζ. 8,17)
«Στα Σοδομα μολονότι εγνώριζαν καλά το θέλημα και την δικαιοσύνην του Θεού, ότι δηλαδή όσοι διαπράττουν τέτοια πονηρά έργα είναι άξιοι θανάτου, όχι μόνον πράττουν αυτά, αλλά από ψυχικήν πώρωσιν και κακότητα επιδοκιμάζουν με όλην των την καρδιά και εκείνους που τα πράττουν.» (Προς Ρωμαίους 1,32).
Ένας παπικος άγιος, ο Πελάγιος της Κόρδοβα που έζησε τον δέκατο αιώνα μαρτύρησε με φρικτά βασανιστήρια επειδή αρνήθηκε την ομοφυλοφιλία όταν τον προέτρεψε ο χαλίφης Άμπντ Αλ Ραχμάν ο τρίτος, υποσχόμενος σε αυτόν μια ζωή γεμάτη χλιδή και απολαύσεις.



Την νύχτα εκείνην, κατά την οποία εγεννήθη ο Δεσπότης Χριστός, έστειλε πρώτον ένα Άγγελον και εθανάτωσεν όλους τους αρσενοκοίτας, όπου ήσαν εις τον Κόσμον, και έπειτα εγεννήθη, διά να μη ευρεθή τότε εις την γην μία τοιαύτη Θεομίσητος αμαρτία. (Αγ. Νικοδημος ο Αγιορειτης).

Το τρίτο θαύμα των Χριστουγέννων!


Ομοφυλοφιλία: Θεομίσητη αμαρτία

      Σε σημείωση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, στα Προλεγόμενα του πεζού Κανόνος της Χριστού Γεννήσεως, από το Εορτοδρόμιο (τόμος Α΄, σελ. 145), αναφέρονται τρία θαύματα που ακολούθησαν την Γέννηση του Χριστού.



   Παραθέτουμε εδώ το τρίτο συγκλονιστικό θαύμα: "Τρίτον δε και τελευταίον θαύμα ηκολούθησεν εν τη Χριστού Γεννήσει΄ λέγει γαρ ένας Διδάσκαλος, ότι την νύχτα εκείνην, κατά την οποία εγεννήθη ο Δεσπότης Χριστός, έστειλε πρώτον ένα Άγγελον και εθανάτωσεν όλους τους αρσενοκοίτας, όπου ήσαν εις τον Κόσμον, και έπειτα εγεννήθη, διά να μη ευρεθή τότε εις την γην μία τοιαύτη Θεομίσητος αμαρτία (παρά Ιερονύμω)".


http://www.alopsis.gr/alopsis/omofilof.jpg
Σχόλιο Άλλης Όψεως: "Ίσως τώρα να γίνεται ακόμα πιο φανερό σε καλοπροαίρετους αναγνώστες ότι το αμάρτημα αυτό αποτελεί βδέλυγμα στα μάτια του Θεού και ότι όσοι επιχειρούν να θεσμοθετήσουν "γάμους" και "σύμφωνα συμβίωσης" μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου, βλασφημούν και αντιτίθενται στο θέλημα του Θεού. Η δε προπαγάνδα υπέρ της αφύσικης αυτής κατάστασης πρέπει επιτέλους να παύσει. Αφήστε τους ανθρώπους να μετανοήσουν, γιατί δεν υπάρχει αμαρτία που να μην θεραπεύεται από την άπειρη και άφατη αγάπη του Δημιουργού του ανθρώπου".
Σημείωση "Π.Π.": Εἶναι ὀδυνηρὴ ἡ διαπίστωση πολλῶν ἐκπαιδευτικῶν ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς "αὐθόρμητης" ὑπεράσπισης τοῦ "δικαιώματος" τῶν ὁμοφυλοφίλων νὰ κάνουν "ὅ,τι θέλουν, ἀφοῦ κανένα δὲν πειράζουν" ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν μαθητῶν τοῦ Γυμνασίου! Τὸ ἴδιο μήνυμα παίρνουμε καὶ ἀπὸ πολλοὺς νέους, ἀφοῦ ἡ προπαγάνδα δεκαετιῶν (κυρίως ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε.) ἔχει μεγάλη ἐπιτυχία.

ἐκκοσμίκευση καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς δούλεψαν καλὰ στὸ χῶρο τῆς ἡγεσίας τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἔτσι σήμερα οἱ "ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας" ἔχουν καταστεῖ τελείως ἀνυπόληπτοι, ἀφοῦ στοὺς χώρους τῆς ἡγεσίας της τὸ "κουσούρι" κάνει θραύση.

Εἶναι τραγελαφικὸ ἐκεῖνοι οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ σιγοντάρησαν τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ ὑποστήριζαν μὲ τρίστηλες δημοσιεύσεις στὸν "Ὀρθόδοξο Τύπο" Ἐπισκόπους ποὺ κατηγορήθηκαν ἢ παραιτήθηκαν γιὰ τὸ "κουσούρι" νὰ προσπαθοῦν μὲ ὑβριστικὲς δημοσιεύσεις καὶ κωδωνοκρουσίες (π.χ. σήμερα στὸ Αἴγιο) νὰ πολεμήσουν τὴν νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας! Γίνονται γραφικοί, καὶ αὐτές, οἱ κοσμικοῦ τύπου ἐνέργειές τους, ἔχουν τὰ ἀντίθετα ἀποτελέσματα.

Μᾶς λείπει ἡ  κακοπάθεια γιὰ τὸ Χριστό, ἡ ἀσκητικὴ διάθεση, ἡ μετάνοια,· διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὰ κραυγαλέα ἁμαρτήματα τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλὰ ἡ ρίζα αὐτῶν τῶν ἁμαρτημάτων ὑπάρχει μέσα μας. Καὶ πῶς νὰ τὴν πολεμήσουμε στοὺς νέους ἀνθρώπους;

«Και πρώτα-πρώτα ας ρωτήσουμε: "Ευρίσκει σήμερα ο Χριστός κατάλυμμα μέσα στον χώρο της Εκκλησίας; Ευρίσκει τόπο να σταθεί στους διαθρησκειακούς διαλόγους και στις σχέσεις μας με τους παπικούς και τους προτεστάντες;"»




 Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ
 
 
 
 
Καί έτεκεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν, καιανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη,
  διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω  καταλύματι. (Λουκ. β,7)
Κανένα πανδοχείο και κανένας συγγενής δεν φιλοτιμήθηκε να προσφέρει στον Νεογέννητο Χριστό τόπο για φιλοξενία.
 Στην μικρή Βηθλεέμ, για όλους τους ανθρώπους υπήρχε χώρος. Για τον Πλάστη όμως και Σωτήρα, ούτε μια μικρή γωνιά δεν βρέθηκε, παρεκτός από το σπήλαιο και την φάτνη!
Σήμερα, στο δικό μας κατάλυμμα, δηλαδή, στην Πατρίδα μας, στο χωριό μας, στις οικογένειές μας, στις καρδιές μας, υπάρχει άραγε διαθέσιμος τόπος για τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό;
(1). Και πρώτα-πρώτα ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας.
Εμείς, οι βαφτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε άραγε τόπο για τον Κύριό μας στο κατάλυμα της καρδιάς μας;
Καθαριζόμαστε από τα πάθη, ώστε να γίνει η καρδιά μας φάτνη άνετη και ζεστή για τον Χριστό, που γεννιέται;
(2) Ευρίσκει ο Χριστός τόπο στο κατάλυμα του δικού μας σπιτιού;
Έχει θέση ο Χριστός στην οικογενειακή μας ζωή;
(3). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα μέσα στον χώρο της Εκκλησίας;
Ευρίσκει τόπο να σταθεί στους διαθρησκειακούς διαλόγους και στις σχέσεις μας με τους παπικούς και τους προτεστάντες;
(4). Ευρίσκει σήμερα ο Χριστός κατάλυμα στο πνευματικό πανδοχείο του Γένους μας, που είναι το σχολείο το Ελληνικό;
Ποια είναι η θέση του Χριστού στην αγωγή και την εκπαίδευση της νεότητας;
(5). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στο μεγάλο ’’φροντιστήριο’’ της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, που είναι η τηλεόραση;
Έχει τόπο ο Χριστός να αναπαυθεί στα τηλεοπτικά προγράμματα και ιδιαίτερα στα προγράμματα ψυχαγωγίας των παιδιών;
(6). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στις ολόφωτες πλατείες των ημερών των Χριστουγέννων με τους κλόουν, με τα ξωτικά και με τους μάγους;
(7). Ευρίσκει ο Χριστός κατάλυμα στην Βουλή των Ελλήνων;
Υπάρχει τόπος για τον Σαρκωθέντα Λόγο μέσα στις καρδιές των πολιτικών μας ανδρών, στις αποφάσεις τους και στους νόμους, που ψηφίζουν;
Εάν αποπειραθούμε με στοιχειώδη ειλικρίνεια, να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, τότε θα καταλήξουμε στην θλιβερή διαπίστωση, ότι και σήμερα στην πολύπαθη Πατρίδα μας παραμονές Χριστουγέννων, συνεχίζουμε κατά τα φαινόμενα και μιλάμε την γλώσσα της Βηθλεέμ:
- Δεν έχουμε χώρο για Σένα, Χριστέ, στην οικογένεια.
- Δεν μπορούμε να Σε φιλοξενήσουμε στην κοινωνική μας ζωή.
- Δεν έχουμε για Σένα κατάλυμα στους νόμους μας και στα βουλευτήριά μας.
- Δεν έχουμε τόπο για Σένα μέσα στα σχολεία μας.
- Σε θέλουμε έξω από την προσωπική μας ζωή.
- Δεν μπορείς να μείνεις μαζί μας.
Παρ’ όλα αυτά οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι, όπως πάντοτε, υπάρχει και σήμερα η μικρή μαγιά, που λαβώθηκε μεν, αλλά δεν πειράχτηκε θανάσιμα από τα μικρόβια του μισόκαλου, δηλαδή τα πάθη, τον ευδαιμονισμό, την φιλαυτία, την εκκοσμίκευση και τον οικουμενισμό.
Αυτή η μαγιά, με την χάρη του Θεού, δίνει στις ημέρες μας τις πρώτες μαρτυρίες, ότι ο Λαός μας, "καθήμενος εν σκότει και σκιά θανάτου" επί έτη πολλά, αρχίζει τώρα και βλέπει "φώς μέγα". Αρχίζει και δείχνει την απογοήτευσή του από τις φαύλες επιλογές του παρελθόντος και στρέφει σιγά-σιγά τις ελπίδες του προς τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό.
Όσο για τους συνανθρώπους μας εκείνους, που φέρονται τάχα αδιάφορα ή ακόμα και εχθρικά απέναντι στο γεγονός της Βηθλεέμ, φαίνεται πως τώρα αρχίζουν κι αυτοί –κάτω από τις απειλές του πορτοφολιού- να προβληματίζονται και να συσπειρώνονται γύρω από αξίες πατροπαράδοτες, που λησμονήθηκαν: την αλληλεγγύη, το φιλότιμο, την συμπόνια, την ανθρωπιά.
Άλλωστε -όπως έγραψε κάποιος- τώρα που μας τέλειωσαν τα λεφτά, τι μας μένει εκτός από τον Χριστό, για να ακουμπήσουμε επάνω του;
Ο πολυαγαπημένος μας Άγιος Παΐσιος, σε κάποια από τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν, είπε:
«Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον.
Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο “παράδοξον”, τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού. Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του».

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους μας.

"Ατάραχοι παίζομεν τον πλαγίαυλόν μας, ενώ θα έπρεπε σάλπιγγες να ηχήσουν ζωηρώς και σφενδόναι να χρησιμοποιηθούν καταλλήλως. Η Εκκλησία μας δυστυχώς παρουσιάζεται πνευματικώς νεκρά"!

Δεν έπρεπε να αστράψει ο άμβωνας απ τα "ουκ έξεστί σοι", σεβασμιώτατοι;



του Αγωνιστου Ιατρου Λυκουργου Νανη

Σχόλιο από ΕΔΩ
Ένας εσμός αναξίων, ανίκανων και ψευδολόγων πολιτικών απατεώνων, μία πολιτική συμμορία μηδενιστών, εθνο-αποδομητών και κρημνιστών των πάντων, αφού, πρώτα, έλυσε" όλα τα καυτά και ζέοντα και τσουρουφλίζοντα το λαό και τη χώρα προβλήματα που απειλούν την υπόστασή της,προώθησε στη Βουλή προς ψήφιση ένα εκτρωματικό νομοσχέδιο που καταφέρει βάναυσο και θανάσιμο πλήγμα στο κύτταρο της κοινωνίας, στο θεοίδρυτο, ιερό θεσμό της οικογένειας, υποβιβάζει, ευτελίζει, απο-ιεροποιεί το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο, εκμαυλίζει το ανθρώπινο ήθος, ναρκοθετεί τα θεμέλια της κοινωνίας.
Και 194 "εθνοπατέρες", εκπρόσωποι, υποτίθεται, του ελληνικού λαού, θλιβερά ανθρωπάκια, επιεικώς ασυνείδητοι, πιόνια στη σκακιέρα της Νέας Τάξης και γιουσουφάκια της "πολιτικής ορθότητας",υπερψήφισαν το προαναφερθέν ακατονόμαστο νομοσχέδιο καθιστώντας το νόμο του κράτους, προάγοντας και προωθώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, την ηθική και πνευματική εξαχρείωση της νεοελληνικής κοινωνίας.
Μεταξύ τους και κάποιοι θρησκειοκάπηλοι και πατριδοκάπηλοι, ΔΗΘΕΝ υπέρμαχοι, κατά τα άλλα, των εθνικοθρησκευτικών παραδόσεων!
Πόσο δίκαιο είχε ο μέγας Παπαδιαμάντης όταν έγραφε πως "το επάγγελμα του πατριωτισμού και της θρησκείας περνά εξόχως εις ετούτον τον τόπον"!
Στην κρίσιμη αυτή, για τον τόπο, στιγμή, της Ελλαδικής Εκκλησίας, απ την πλευρά της οποίας αναμενόταν η πλέον ισχυρή αντίδραση και αντίσταση επικειμένης της επιψηφίσεως του ανόμου νομοσχεδίου, δεν ηγείται ένας λέων, όπως επιβάλλεται απ τις περιστάσεις, αλλά ένας λαγωός. 
Ο οποίος δορυφορείται, επίσης, ως επί το πλείστον, από λαγωούς.

Πόσοι αρχιερείς, επί του συνόλου των μελών της Ιεραρχίας, όρθωσαν το ανάστημά τους στηλιτεύοντας δριμέως, από άμβωνος και διά γραφίδος, το ιδιαζόντως ειδεχθές αυτό πνευματικό έγκλημα; 
Πόσοι ξεσήκωσαν το λαό των επαρχιών τους με τη διεξαγωγή συλλαλητηρίων; 
Πόσοι απ αυτούς προέβησαν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς τους αρμοδίους θέτοντας τους τελευταίους προ των τεραστίων ευθυνών τους; 
Πόσοι απ αυτούς προτίθενται να αποκόψουν απ την εκκλησιαστική κοινωνία τους μητραλοίες "εθνοπατέρες";
Γιατί μόνο λίγοι ομολογητές μητροπολίτες, κατά ποιμαντικό χρέος ενεργούντες και υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην επελαύνουσα και προελαύνουσα λαίλαπα της "πολιτικής ορθότητας" διαβληθέντες αισχρώς απ το πολιτικοδημοσιο-γραφικό(καφρικό) κατεστημένο που τους απαξίωσε και περιθωριοποίησε στιγματίζοντάς τους σαν "ομοφοβικούς", "σκοταδιστές", "μεσαιωνιστές" κ.τ.ο;
  Πού ήταν οι υπόλοιποι; 
Φοβούνται και τρέμουν το διασυρμό, την απαξίωση, την εξουθένωση και περιθωριοποίηση απ την πλευρά του δαιμονοκίνητου λόμπυ που λυμαίνεται την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας; 
Αυτοί είναι οι διάδοχοι των προφητών, των αποστόλων, των μαρτύρων και ομολογητών, των Χρυσοστόμων, Αθανασίων,Βασιλείων, Αμβροσίων; Δεν έπρεπε να αστράψει ο άμβωνας απ τα "ουκ έξεστί σοι", σεβασμιώτατοι;
Το επαίσχυντο, στραγγαλιστικό της ελευθερίας της εκφράσεως, ΔΗΘΕΝ "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο, έγινε νόμος του κράτους με την ένοχη ανοχή της ΔΙΣ, η οποία έδωσε, ουσιαστικά, το "πράσινο φως" για την υπερψήφισή του. 
Τώρα "πέρασε" και το σύμφωνο-έκτρωμα αφού η ουσιαστική αντίδραση και αντίσταση της λεγόμενης "επίσημης Εκκλησίας" ισούται τω μηδενί! 
Μετά πώς να μη μνησθούμε του ΟΝΤΩΣ ΛΕΟΝΤΟΣ, μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου, επίσης αισχρώς διαβληθέντος και μετά θάνατον διαβαλλομένου, που διεκτραγωδώντας την έλλειψη αγωνιστικότητας απ την πλευρά της διοικούσας Εκκλησίας προ ετών έγραψε χαρακτηριστικά: "Ατάραχοι παίζομεν τον πλαγίαυλόν μας, ενώ θα έπρεπε σάλπιγγες να ηχήσουν ζωηρώς και σφενδόναι να χρησιμοποιηθούν καταλλήλως. Η Εκκλησία μας δυστυχώς παρουσιάζεται πνευματικώς νεκρά"!

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου